Metrobüs hayatı kolaylaştırdı mı?

Metrobüse son bir haftadan beri iki defa binmek nasip oldu. Ve ikisinde de bindiğime, bineceğime bin pişman oldum. İlki geçen hafta akşam 22:00 gibiydi. Sanırım en az 20 dk. bekledikten sonra geldi o kadar doluydu ki araca zor bindim.
Bu sabah tekrar metrobüse binmek istedim. İstasyona indim ve beklemeye başladım. İlk araç durağa gelmeden durdu ve yolcu indirdi. O kadar doluydu ki şoför transit geçti. İkincisi durakta durdu ama bırakın binmeyi kapı açıldığında içeridekiler kapıdan aşağıya düşmemek için kenarlardan asılıyordu. Üçüncü metrobüs (aslında otobüs bunlar) boştu ve transit geçti. Dördüncüsü dolu, beşincisi dolu, altıncısı dolu… Yedincisine bir hınçla milleti iterek girmek zorunda kaldım. İşe geç kalmasaydım zor binerdim. İçeride o kadar kalabalıktık ki bir sürü akrabam oldu!..
Gelişmiş ülkelerde toplu taşıma araçlardında insanlar ayakta da gitse gazete ve dergi okuyabilmektedirler. Bizde ise bırakın ayakta durmayı nefes bile almak imkansız. O kadar iç içe seyahat ediyoruz ki başkasının verdiği nefesi direkt sıcak sıcak ciğerimize çekiyoruz. Daha önce yine aynı sebeple tramvaya binmekten vazgeçmiştim. Şimdi ise metrobüse. Ama öyle bir hale getirdiler ki alternatifi taksiden başka kalmadı. Metrobüsle gerçekten hızlı seyahat ediyorsunuz ama indiğimde kendi adıma söylüyorum resmen ahırdan çıkmış hayvan gibi hissediyorum!..
Metrobüse insanlar mahkum olmamalı mutlaka alternatif ulaşım kanalları yapılmalı.