Reşo ile ağa

Anadolunun Ağalık düzeni süren bölgelerinde, herkes başı sıkışınca, bir derdi olunca doğru ağaya koşar. Çünkü Ağa güçlüdür, beceriklidir, herşeyi bilir. Küçük Reşo'nun da kamışına su yürümüş.
Yani ergenliğe erişmiş. Ama bu farkında değil aleti devamlı şişiyor ağrıyor.
Hastalandığını sanmış ve doğru Ağaya koşmuş.
Kapıyı acan Ağaya aletini gostererek ağlamaklı bir sesle :
- Ağam şişti, inmir...!
Ağa durumu anlamış.
İçeriden buz almış ve Reşo'nun alete buzu basmış.
Buzun etkisiyle ağrı ve şişlik kalmamış. Reşo rahatlamış ve mutlu bir sekilde eve donmüş.
Ama ertesi gun aynı dert. Yine şişlik ve ağrılar. Tekrar Ağaya koşmus. Yine buz faslı.
3. gun yine ağrı ve şişten sikayetle Ağaya koşmuş. Kapıyı calmış.
Bu kez Ağanın karısı açmış kapıyı.
- Abla Ağam evde yok mudur ?
- Yoktur Ula ne yapacaksın Agayı?
Reşo, bu kez Aganın karısına aleti işaret ederek, sızlanmış:
- Abla şişti. inmir..!
Abla durumu anlamış ve Reşo'yu içeri almış. Reşo'nun aletini bir güzel indirmis ve
göndermiş. Reşo, bu tedavi yönteminden oldukça memnun kalmış. Ertesi gun yine dayanmiş Ağanın kapısına. Kapıyı bu kez Ağa açar.
- Yine ne var ula, demiş.
- Ağam, abla yoktur.?
- Ablayı ne yapacaksın ula pok yiyen?
Reşo, aletini işaret ederek;
- Vallah Ağam o senden eyidir. O hem şişini indirir. Hemde iltihabını alır.